Niemand heeft door wat je doet totdat je het niet meer doet

Weet je wat ik allemaal doe op één dag? Ik denk net zoveel als ik weet alleen niet wat je doet. Ik weet wel dat ik véél minder doe dan vroeger. Een aantal jaar geleden ben ik begonnen met het afstoten van die dingen die ik niet hoef te doen. Uitbesteden wat kan en niet meer doen wat niet van mij was. En de uren die daardoor overbleven op een dag ben ik gaan doen waar ik gelukkig van werd. In mijn geval een studie en later mijn eigen bedrijf starten. Mijn werk is mijn passie en mijn geluk is het leven wat ik nu heb.

Daarbij heb ik het geluk dat mijn vent veel doet en accepteert dat er soms dingen niet gedaan worden omdat ik op pad ben voor mijn bedrijf. Ik knijp mijn handjes dicht met mijn kids. De oudste is al een paar jaar de deur uit, studeren en haar pad aan het volgen. De jongste is zelfstandig genoeg om het heerlijk te vinden dat mam niet in zijn nek zit.

Alles zelf doen

Vroeger vond ik dat ik alles moest doen en maar denken als ik het niet doe doet niemand het. Dat is onzin! Als jij het niet doet dan gaat vanzelf iemand anders het doen. Als de pijn maar groot genoeg wordt. Door alles zelf te doen geef je ander ook niet de kans om de verantwoordelijkheid te pakken. Het is eigenlijk heel egoïstisch om alles allen te willen doen. Omdat je denkt dat de ander het niet kan. Ik hoor vaak deze: “Ja, maar hij kant het ook niet” of “hij heeft het overzicht niet”. Sorry maar dat monster creëer jezelf. Doordat je de hem ook niet de kans geeft om het op zijn manier te doen of niet te doen. Jij wilt de controle er over houden zodat je weet wat er gebeurt. Dat iedereen gelukkig is en jij geen schuldgevoel krijgt. Dat laatste, schuldgevoel, is een emotie die lastig weg te nemen is. Vooral als er kinderen in het spel zijn.

Verantwoordelijk voor je kinderen

Je bent namelijk moeder, ze zijn van jou, jij bent verantwoordelijk voor ze. Klopt als een bus. Naast moeder zijn ben je ook vrouw, minnares, vriendin, werkgeefster, jezelf. En die komen in de knel wanneer je denkt dat je als moeder verantwoordelijk bent voor het zielsgeluk van je kinderen. Je moet er zijn, je kan ze niet in de steek laten. Ik vind (en deze is echt van mij!) dat je als moeder niet verantwoordelijk bent voor het zielsgeluk van je kinderen. Ik vind dat je als moeder de juiste basis moet bieden aan je kinderen om gelukkig te zijn. En dat bestaat voor mij niet uit 24/7 ter beschikking staan van je kinderen. Wanneer vrouw, minnares, vriendin, werkgeefster, jezelf zijn in knel komt omdat je vindt dat je jouw bloedjes in de steek laat als je dat wel bent is er iets mis.

Je kan alleen een goede moeder zijn als je ook goed voor jezelf zorgt. In het vliegtuig krijg je ook de instructie eerst jezelf dan de rest. Zo werkt het ook thuis, eerst jezelf dan de rest. Je geeft daarmee ook het signaal af naar je kinderen dat ze verantwoordelijk zijn voor hunzelf. Dat creëert meteen de voorwaarde om zelf dingen te doen en er niet vanuit te gaan dat een ander het wel opknapt. Handig voor later als ze groot zijn, voorbeeld doet volgen. Zo werkt het ook met je partner. Door goed voor jezelf te zorgen kan je goed voor je relatie zorgen.

Investeer

Net zo goed als ik investeer in mijn bedrijf, investeer ik in mezelf, in mijn kinderen en mijn relatie. Door te investeren groeit mijn bedrijf, ikzelf als persoon, mijn kinderen in hun ontwikkeling naar zelfstandige volwassen en mijn relatie wordt alleen maar leuker.

Wat ga jij vandaag investeren in jezelf? Dat ene goed boek kopen dat je hebt zien liggen bij een vriendin en 2 uur op de bank zitten en lezen. Dan maar geen was strijken vandaag. En als je man een net dat ene overhemd nodig heeft? Strijken is geen rocket science…..

Stel je voor dat je het hele boek ineens uit leest, dan merken ze pas wat jij allemaal doet!