Een van de grootste uitdagingen in mijn leven was beslissen hoe ik van mijn passie mijn beroep kon maken. Zodat ik er anderen mee kan helpen en er zelf van kan leven.
Vaak betekent het dat je iets heel vertrouwd en soms ook de financiële veiligheid achter moet laten. Het voelt als springen van een ravijn en nog niet weten of je wel kan vliegen. Je wilt niet weten hoe vaak ik een aanloop heb genomen en op het laatste moment toch niet heb gesprongen.
Blijven doen
De reden van blijven staan waren allemaal excuses. Excuses waarom het niet kon. Wanneer je niet springt kan je ook niet te pletter vallen. Met andere woorden dan kan je niet falen. Als je blijft doen wat je nu doet, blijf je krijgen wat je nu krijgt. Alles blijft bij het oude vertrouwde en veilige gevoel. De vraag is hoe lang je het nog gaat volhouden om niet gelukkig te zijn. Om te blijven doen wat je doet en weten dat het eigenlijk niet is wat je wilt.
Wat moet je om daar waar je het best in bent, het meest enthousiast van wordt, je beter kan dan de meeste mensen, je het meest voldaan over voelt, je bij anderen echt het verschil kan maken, te gaan doen? Beantwoord dan eerst deze vraag: Wat heeft je in staat gesteld het meeste te bereiken in je leven tot nu toe?
Ik heb de sprong van het ravijn gewaagd omdat ik een ontzettende enthousiaste doorzetter ben met een berg energie. Dat heeft er bij mij altijd voor gezorgd dat ik het toch ging doen, ook als ik mijn broek vol scheet van angst. Ik kan er geen mooiere woorden aan geven.
Doorzettingsvermogen
Doorzettingsvermogen kan er ook voor zorgen dat je maar doorgaat voor anderen en niet voor jezelf. Het is dan niet langer je kracht maar wordt een valkuil. Alle energie gaat dan zitten in je uiterste best doen voor anderen. Wanneer je beschikt over doorzettingsvermogen in combinatie met perfectionisme is er nog een extra drijfveer om door te gaan. Je mag niet falen, linksom of rechtsom jij zal laten zien dat je goed genoeg bent. Dit kan jaren zo doorgaan, omdat de angst om niet gezien te worden, om niet goed genoeg te zijn zo groot is, dat opgeven geen optie is.
De pijn
De pijn moet zo groot zijn dat je wilt veranderen. Die pijn kan zijn dat je het niet meer kan opbrengen om alles voor de ander te doen. Je lijf is zo moe dat het niet meer gaat. Of de pijn binnenin is zo groot dat je het niet meer kan negeren. Het ergst denkbare scenario is dat je het lukt om zo tot het einde van je leven door te gaan. Je blijft je altijd dienstbaar opstellen naar anderen toe en kiest nooit voor jezelf. Je hele leven staat in het teken van ja zeggen tegen de ander. Waardoor er een leven lang nee wordt gezegd tegen jezelf. Denk je nu bij jezelf: Dat nooit!
Veranderen
Waarom stel je het veranderen dan nog uit? Om te veranderen zal je het uitstelgedrag aan moeten pakken. Dit zorgt ervoor dat je de controle over jouw zo kostbare tijd krijgt. Uitstellen zorgt ervoor dat er vervelende situaties ontstaan die niet zouden ontstaan als je eerder actie had ondernomen. Het is niet fijn om te horen, ik zeg gewoon wat het is. Als je niks doet dan gebeuren er dingen waarom je niet gevraagd hebt. Het is belangrijk om zelf de verantwoordelijkheid te nemen over je acties. Uitstellen veroorzaakt ook stress. Niet alleen bij jezelf, ook bij de mensen om je heen.
Waarom stel je uit? Heb je angst voor de dingen die je moet gaan doen? Je belt iemand niet op omdat je weet dat je nee moet gaan zeggen en diep van binnen wil je dit niet. Je bent bang dat de ander je niet goed genoeg vindt.
Twijfel
De grootste vijand van jezelf is twijfelen aan je eigen kunnen. Ben jij een twijfelaar dan kan wikken en wegen over van alles en nog wat. Je twijfelt constant zodat je er niet aan hoeft te beginnen. Gebrek aan zelfvertrouwen, mega kritisch zijn vooral op jezelf en de angst om te falen. Twijfel en perfectionisme zijn beste vriendinnen van elkaar. Uitstellen en er nog een keer over nadenken is beter dan proberen en falen.
Hoe ga je om met perfectie. Raam openzetten en eruit gooien. Was het maar zo makkelijk…..
Waarom ben jij een perfectionist worden? Je wordt zo niet geboren, ergens onderweg in je leven is dit ontstaan. Wat was het bij jou?
Heb je het “goede” voorbeeld gehad van je vader of moeder? Ging je fouten maken uit de weg omdat je bang was dat je gestraft zou worden of kritiek zou krijgen? Deed je altijd je uiterste best voor goede cijfers om zo een schouderklopje te krijgen? Deed je altijd je uiterste best om je ouders niet tot last te zijn?
Perfectionist
Een perfectionist geloofd dat het PERFECT moet zijn, één foutje en ze heeft gefaald. Wanneer ze een 9 haalt op een toets omdat ze 1 vraag fout heeft, heeft ze gefaald, ze is imperfect. Erger nog ze is een mislukking. Het maakt niet uit hoe goed ze is. De lat ligt te hoog omdat ze perfect moet zijn. Het zou veel makkelijk voor haar zijn om voor excellent te gaan. Een 9 halen is excellent zijn.
Je kan namelijk excellent zijn en fouten maken. Dit lukt je niet wanneer je verwacht van jezelf dat je perfect bent. Behalve als je hartchirurg bent dan heb je geen ruimte om fouten te maken. Dan moet je de operatie perfect doen! Maar, omdat we mensen zijn, maken we fouten. Daarom doet een hartchirurg het niet alleen.
Voor jou als perfectionist staat fouten maken gelijk aan falen. Terwijl fouten maken niet meer is dan feedback die laat zien dat het anders gedaan moet worden. Wanneer je dit niet ziet kan je niet leren van jouw fouten en is er geen ruimte voor creativiteit. Fouten zijn het bewijs dat wat je deed niet werkt en dat er iets moet veranderen. Zodat je uiteindelijk slaagt in wat je doet.
Perfectionisme is arrogant en egoïstisch. Je vindt dat je alles perfect moet doen en dat je geen fouten mag maken. Waardoor je jezelf niet de ruimte gunt om te leren. Je doet alles alleen omdat je denkt dat anderen het niet zo goed kunnen als jij het kan. Is dat wat je van jezelf aan de wereld wilt laten zien?
Ga voor excellent en laat perfectionisme los. Door jezelf te leren dat het oké is om fouten te maken. Vergeef jezelf voor de fouten die je maakt en leer er van ze.
